سیمای عدالت

بنام خدا

[سیمای عدالت]

علی بود دوای ، دردستمدیدگان

پناه دردمندان ، یارشکسته دلان

موهبت الهی ، هدیه ٲسمانــی

فدایی عدالت ، کشته راه ایمان

مردحقیقت علی، فتوتش بیمثـال

بوترابش بخوان، جایگهش ٲسمان

داری اگرمشکلی،چاره کارندانی

فقط بگویاعلی،مکن دلت پریشان

نام علی بی وضو،نبرد نبی اکرم

سیمای نورانیش، بودمعنی قران

موج زنَدشراره، سینه عاشقان را

داشتن حبّ او، نباشدهرگـزٱسان

برق ذلفقاریش ، حجّت پروردگــار

ولایتش بحق و ، عدالتش بِمیــزان

ببین عدل علی را،کُلّ جهانش دهند

نگیرد ازراه زور، دانه زکام مـوران

دُری چنین نهفته ، بخاک پاک نجـف

خاک بخود ببالد ، فخر کند آسمــان

شده فدایِ عدلش،مولود کعبه حیدر

شکافتن سرش را، نامردم کوفیــان

دربستر خطرگر ، خفت بجای نبــی

با این عمل پیامی ،داد به دلدادگـان

دل را اگر ببازی ،جان ارزشی ندارد

باید شود فدایی  ، عاشق براه جانان

(حبیب)شود نصیبت،زیارت مرقدش

باآب دیده شویی، مزارشاه مـردان

۱۳٨۷پاییز این شعر را درمدح علی ع سرودم

قمر بنی هاشم

قمر بنی هاشم

گوهر کنز شرف ،نام آورم ابولفضل

خسرو مُلک ادب ، برادرم ابولفضــل

دید حسن جمالت ،ماه خجالت کشیـد

ماه بنی هاشمی،تو یاورم ابولفضـل

رقیه در انتظار،چشم به راه آب است

سردار لشکر من ،آب آورم ابولفضل

بچشم زیبای تو  ، تیرِ کینه  نشسته

افتاده ای بصورت ، دلاورم ابولفضل

تشنه زدی به دریا، تشنه برون آمدی

فدایِ لبِ  تشنه ، رزم آورم ابولفضل

لنگر اردوی من  ، سپه دارِ علمــدار

دستت چرا فتاده ، جنگاورم ابولفضل

چشم تو پرزخونه ، خالیه مشکت اما

ساقی طفلان من ،تو یاورم ابولفضل 

بالینِ پُر زِ خونت ، گرفته عَطر زَهـرا  

نشسته درکنارت،چون مادرم ابولفضل

اگر که داغ اکبر  ، برده صبرو قـرارم

کمرشکست غم تو ،بِدل دارم ابولفضل

دیدم تورا بدینسان،شد اکبرم فراموش

تنهاییم دراین دشت،شد باورم ابولفضل

شهباز تیز چنگم ، بال و پرت شکسته 

شکافتند سرت را ،  برابرم ابولفضل

افتاده ای زمرکب ،پرچم بدست لشکر

علم شده سرنگون ،علمدارم ابولفضل

جاریست اشک(حبیب)چکیده روی دفتر

بهرِ شفاعتِ تو ،  نظردارم ابولفضــل

             حبیب رضایی رازلیقی 

               مورخه۹۴/۹/۱۱

سروده مبعث

[سرود مبعث]

شکوفه زد باغ ها زانکه بهاران آمد

گسسته زنجیرها،مژده به یاران آمد

بخت شده یارما،  بهار آزادگی ست

ساقیِ باکرشمه، مستُ خرامان آمد

تاج نبوت خدا ، برسر احمد گذاشت

فخرنبوت آنروز،اَفسرسَرمَدگذاشت

وحیِ خدا نازل است،درون غارهرا

ختم رسالت نمود، نامِ مُحمّدگذاشت

پرچم حق بلند است ،به اهتزاز آمده

شکسته لات وهبل،که سَروِنازآمده

حسنِ جمال احمد، بُرده قراروصَبرم

طنین صوتِ قران ، گوشنواز آمـده

آن خرقهٔ رسالت ، به تن نمودهِ خاتم

اهریمنِ جهالت ، برپا نموده ماتـــم

زنده و پاینده باد ، آیاتِ نورِ رحمـت

سخاو جودِ احمد ،حیران نموده حاتم

بنفشه هارا بگو، سرَت مکن گریبان

گلها دگرشکفته،رنگین شده گلستان

نازل شده به مبعث ،آیه های شریفه

ستارهٔ بخت شده  ،  زینتِ این آسمان

ِواژهٔ عشق قران، شد دردِ مارا چاره 

نسخهٔ دردِ عاشق ، آیاتِ بی شمـاره 

حسین و کربلایش ،احیایِ قران نمود

روان اشک[حبیبان]برگونه و رخساره

               حبیب رضایی رازلیقی 

               مورخه ۹۴/۹/۱۵

ا

حالات خرابه شام

            

[حالات خرابه شام]

باغم الفت دارد این ، عاشق مبتلا بـه شب

مثالِ نی شکسته ها ،همی کندنوا به شب

غروب کرد چو آفتاب ، ستاره هاشودعیان

که اختران آسمان ، شوند همصدا به شب

کبوتران شب ببین ،  که سردهندسرودغم

جفایِ روزگار را  ،کنند بــرملا  بــه شب

ندایِ العفو العفوِ ،   زاهدانِ شبانـــه را

فتاده اندبرآستان، به سجده بی ریابه شب

چشم براهِ دلبری ،  سفرکرده به راه دور

بریزدعاشق اشک خود ،بگونه درخفابه شب

خبر بگیر ازاین غریب ، به غربت خرابه ها

بسر رسیده عمر او ، نیامدش بابا به شب

یتیمی و اسیری و ،  گرسنگی و تشنگی

شکایتش کجا برَد؟ ، نبوده آشنـا  به شب

به دیوار خرابه ها ، تکیه کند بوقت خواب

اشک به روی گونه اش ،شود شبنمابه شب

نسیم ، زلفِ پریوشش، بخواب شانه میـزند

نیست اسیرِخواب ناز ، همی کند دعابه شب

بین مریدعشق را  ، رسد بکام عشق خود

ویرانه را فرا گرفت ، طنین ربّنــا به شب

آن سرخونین وبدید ، روان نموده اشک خود

به مقدمش هدیه کند ، گوهر پربها به شب

گفت به تاریکی شب ، خوش آمدی بمنزلم

خرابه نورانی شده ، توداده ای صفا به شب

جراحت زخم لبت  ،  به زخم دل دوا کــنم

صدایِ عشق منو تو ، که میکند نوا به شب

مصیبتش حزین بوَد  ،  فقط کنم اشاره ای

فتادسربه یک طرف ، خرابه شدعزا به شب

[حبیب]پابرهنه است ،  به موقع شهادتت

به پینهٔ پاهات بی بی ،نموده اقتدا به شب

                   حبیب رضایی

        بپایان آمد این دفتر 

            حکایت همچنان باقیست



عشق حسین ع

عشق حسین

سائل به آستانِ ،کـاشانه حسینـم 

روشن کند طریقم،پروانه حسینـم

زنجیرکی حریفِ،این دل کورم بود

زدم به سیم ٱخر ، دیوانه حسینــم

باخته ام دلم رافقط حسین چاره ام

تمام عمر مست ، میخانه حسینــم

با خاک مرقد او ، جنتُ سودا کنـم

مقصد مرکب دل  ، پایانه حسینـم

دارم امید روزی ، گذرکنم زکویش

مستم زشوق دیدار،مستانه حسینم

عزت و ٱبرو را ، گرفته ام زمــولا

روشن شده طریقم، وامدار حسینم

شاه شهیدان شده بهشت وجنت من

زگهواره تا لهـد ، گرفتار حسینــم

این ٱرزو مرا کشت دیدن بین الحرم

مشتاق ٱن تربت ، مشکبار حسینـم

خورشید هاشمی راٱنروزسربریدند

سیه به تن میکنم ، داغدار حسینـم

(حبیب)روحُ جانت فدای آن نگاهش

قربان گرَدِ پایش ، جانثار حسینــم

             ومن ....توفیق

شکسته بال

(شکسته بال)

ای پرستوی مهاجر،تیرِکین بالَت شکست

گشتی ازیاران جدا زنجیرپروازت گسست

                ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

این بزرگ شیطان، نمیباشدحریف قدرتـت

حلق دشمن رافشردی، ای بِنازم غیرتـت

                ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

خشم امت راتوفریادی،به پهنایِ دماونــد

خارچشم دشمنان،باشی توای جندِخداوند

                ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

سینه ایران درخشی، چون مدالِ زرنشان

باهمه قدرت شکستی، گردنِ گردنکشان

               ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

میدهی بوی شهیدان،  توشهیدزنـده ای

گشته ای چون جاودانُ، تا ابد پایـنده ای

               ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

ازشهیــدان وطن،  هستید مارایادگـــار

جانفشانی هایتان،درقلب امت مانـــدگار

              ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

ای شکسته پیکرت،  اماتوروح کاملـــی

صاحب اوج کمال، دریایِ عشق راساحلی

              ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

هست این ویلچرترا، بالاترازتخت سلیمان

تکیه کن باافتخارو،  فخرکن برآسمـــان

             ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

ما همه ایرانیان، مدیون جانبازیت هستیم

بارشادتهای توما،شاخ شیطانهاشکستـیم

              ٭٭٭٭٭٭٭٭٭

نگارم وصف تان، اما قلم  شرمنده است

این دلِ ری(حبیب)ازعشقتان آکنده است

 

          تقدیم به جانبازان عزیز که هر

          آچه داریم از جانفشانی آهاست

         تقدیم به همسنگرانم که یادگار

          شهیدانند

                     ومن ا.. توفیق

         

              

دنیای مجازی

(دنیای مجازی)٭٭٭٭٭

لایک بزن پستمو ، اما بخون آهستـــه

این دل بیقرارم ،  تازه زغمها رستــه

باشاخه ای گل سرخ،آمده ام بکویــت

مجازیم که باشه،مهرت به دل نشسته

توقوطی کبریته، دنیا به این بزرگـــی

تودست هرجوونی ، کنج اطاق نشسته

هرآنچه دل بخواهد ، گوگل مهیاکنــه

برنامه هارودان کن ،ببین همه تودسته

صبحونه روشروع کن،بالاین وباتلگرام

ناهاربروتووایبر،اینستــاهم رادستــه

یادی بکن زوایبر،این دوست قدیمـــی

دلم براش کبابه، بیچاره ورشکستــــه

گوگل پلاس وببین،یه عده توش پلاسن

پست فِرندو بخون،یوقت نشی توخسته

تونسل ماها نبود، اینهمه تکنــو لوژی

بایه توپ لاستیکی، دلها میشد خجسته

وقتمون وپرمیکــرد،یه تیله شیشه ای

اما بگم که الان، همه خوشیها جستـه

بازم میگم غافلیم،همه ازاوضاع خویش

گرسنه هست همسایه، اما خداپرسته

بسه دیگه کش نده، آروم بگیر[حبیبم]

درست میشه روزگارصدسال اول سخته

                 تقدیم به همه جونهای

                 دنیای مجازی .ببخشید

               ۱۳۹۴ /۶/۱۶

۱

عنوان دومین مطلب آزمایشی من

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

سوخته دل

بنام خدا

[سوخته دل]

پروانه به گرد شمع و، من درطلب یار

هردو دلباخته هستیم و،در اندیشه ایثار

پروانه اگرسوخت پرش،سوخته ام دل

درراه وصال هردوشدیم،زخمی وبیمار

جان را ببازد عاشق ، اگر براه معشوق

باختن در ره جانان ، بُوَد فتح آشکـــار

شوره زاران دلم، باران عشق بارّد اگر

برکند بنیان حسرت، رانمیماند حصــار

جام می عشق را، عاشق اگرسرکشیـد

رسمه که بی سرشود، یاکه ببالای دار

درشگفتم که چرا این دل شیدای[حبیب]

زگذشته نگرفت عبرت وبازی شده تکرار

               حبیب رضایی رازلیقی