سفینه النجا

( سفینه النجا )

عزیزِ مصطفی حسین ، حبیبِ کبریا حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ  رهنما حسین

به گوش می رسد نگر ، صدایِ زنگ کاروان

صلایِ  پورِ فاطمه ، رِسَد بگوشِ عاشقان

رسیده موسمِ عزا ، ندا دهند کبوتران

به آستانِ پاکِ  تو ، همیشه من گدا حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ  رهنما حسین

بشارتی دهد تو را ، ستاره هایِ آسمان

نسیمِ  صبح میدمد ، زِ عطرِ بویِ دلبران

که اهلِ حق نشسته بر ، کجاوه هایِ اُشتران

فرشتگان به یک صدا ، شوند همنوا حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ  رهنما حسین

به آسمان نظاره کن ، گرفته رنگِ ارغوان

اگرکه نیک بنگریم ، علامتی شود عیان

به انتظارِماهِ خون ، جامه دَران فرشتگان

رسد مشامِ شیعه را ، شمیمِ کربلا حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ  رهنما حسین

سلامِ من به تکیه ها ، به مجلسِ عزایِ تو

به دسته های سینه زن ، به جُندِ باصفایِ تو

شفایِ دردِ عشقان . پیاله هایِ چایِ تو

 به دردمندِ روضه ها ، عطا نما شفا  حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ  رهنما حسین

ببین که دل شکستگان ، به سویِ موکبش روان

به دل امید و  آرزو ، به کربلا  قدم  زنان

گرفته پرچمِ عزا ،  به نغمه یِ  صوتِ اذان

تمامِ سال عمرِ من ، به ده شبی فدا حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ رهنما حسین

قلم زند به اشکِ خود (حبیب)بی امان به شب

که در رَه هست ماهِ خون ، همی کند فغان به شب

کلامِ دل نوشته بر ، جریده یِ زمان به شب

به اربعین زیارتش ، به من کند عطا حسین

سفینة النجا حسین ، سراجِ  رهنما حسین

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

قالب : ترجیع بند

وزن : مفاعلن مفاعلن مفاعلن مفاعلن

بحر : هزج مقبوض سالم