زبانحال امام بر بالین برادر

  
" زبانحال امام بر بالینِ برادر "

.

بر صورتِ تو بوسه زده خاکِ بیابان
عاشق شده بر چشمِ سیاهت نُکِ پیکان

.

زیبا شده با خونِ جبین صورتِ ماهَت
پنهان مشو در پشتِ غبار ای مهِ تابان

.

خارج شدی از نهرِ فرات با لبِ تشنه
شرمنده شده ناله کند رودِ خروشان

.

افتادن بی دستِ تو از اسب به صورت
سوزد دل و جانم شده ام زار و پریشان

.

آید به مشام بویِ پدر ، عطرِ گلِ یاس
حیدر به فغان آمد و مادر شده مهمان

.

چشمانِ تورا پاک کند دخترِ طاها
گو بوسه زده شیرِ خدا بر لبِ عطشان

.

سقایِ حرم، اهلِ حرم تشنه یِ آبند
آبی برسان برلبِ خشکیده یِ طفلان

.

بعد از تو شوم بی کس و بی یاور و تنها
یورش بَرَد این قوم، رِسَد جنگ به پایان

.

٭
شب تا به سحر خامه شود یار و "حبیبم"
تا وقتِ اذان آه کشم از دلِ سوزان

.

هرگاه نوشتم به قلم نامِ ابوالفضل
جاری شده از دیده یِ من اَشک چو باران

.

شعر : حبیب رضائی رازلیقی

.............................................چند بیت آذری

آتدان یخیلوبسان یره ،   قارداش دور ایاقه
رحم ایله بالام اصغره ،  قارداش دور ایاقه

.

یاتما گوزون آچ ، قولسوز علم داریم ابولفضل
سقای حرم ، میر و سپهداریم ابولفضل

.

باشونن آخور قان، گوزوه پرده سالوبدی
زهرا آنامون، ناله سی عرشه اوجالوبدی

.

تپراقه دوشوبدور ایکی قول صبریمی آلدی
مشکین سووینا،  تشنه بالامون گوزی قالدی

.