چلّه نشین

       

.

 ( چلّه نشین )

.

منزل کنم بعد ار تو در ویرانه ها
مجنون شوم همراه با دیوانه ها

.

آتش به جان افتاده از دوریِ تو
خود را کُنم رسوایِ در میخانه ها

.

در انتظارم باز آیی از سفر
وانگه رها گردم از این بیگانه ها

.

گمراه گشتم در مسیرِ عاشقی
باز آی باطل گردد این اَفسانه ها

.

تا کی خمارِ دیدن رویت شوَم
چشمم به ره درحسرتِ پیمانه ها

.

شهرِ مرا روشن نما با نورِ خود
چون مانده درظلمت همه کاشانه ها

.

عمری به دیدارِ(حبیبم) زنده ام
آیی اگر بوسه زَنم برشانه ها

.

امّا کنارم بوده ای، خاکم به سر
حالِ تو می پرسیدم از پروانه ها

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

شاعر : حبیب رضائی رازلیقی
قالب : غزل
وزن : مستعلن مستفعلن مستفعلن
بحر : رجز مسدس سالم