زبانحال رباب

 ( زبانحال رباب )

کودکِ  لب تشنه ام  ، نیامـده در بَـرَم

غنچهٔ نشکُفته ام ، شکسته بال وپـَرم

تشنه گُلِ  پَرپَرم

..................... رفته سَفر اصغـرم

بُلبُل دِگَر نخواند ، گُل به چَمن نَرویـد

این غُنچه بهشتی ، مادر چگونه بویـد

جایِ تو را مادرَت ، باید کجا  بجُویــد

قُنداقه لاله گونه 

 ...................... چه آمده برسَـرم

تشنه گُلِ پَرپَرم

..................... رفته سَفر اصغـرم

آزرده خاطری از ، مادرِ غـم پَـرورت

شَرر زَند به جانم  ، آن  نـِگهِ  آخـرت

کنارِ گهواره ات ، ناله کُند خواهـرَت

زینتِ آغوشِ من  

..................... قُدرت  بال و  پَـرم 

تشنه گُلِ پَر پَرم

..................... رفته سَفر اصغـرم

تَرکَم  چرا  نِمودی  ، کودکِ مهربـانم

میل جِنان کرده ای ، مُرغک بی زبانم

گهواره یِ خالیَت ، شرر زَند به جانَـم

خون به دِلَم میکُند 

....................... قُنداقه ات بِنگرم

تشنه گُلِ پَر پَرم

..................... رفته سَفراصغـرم

دستِ شُوم حَرمَله ، گِرفته آن تیرِکین

گلویِ نازکِ کجا ، تیرِسه سَر را ببیـن

خَدنگ ز لبخند تو ، شرمنده شد آفرین

مُحسن درانتظار است 

..................... غزالِ خوش مَنظرم

تشنه گُلِ پَر پَرم 

..................... رفته سَفر اصغـرم

مویه کنم در غمت، بر سر وسینه زَنم

خود را بدریایِ غم ، عاشقانه اَفکَنــم 

شیشهٔ عُمرخود را،به سنگِ غم بِشکَنم

گُناه باشد اَفسوس 

..................... سینـه خود را دَرم

تشنه گُلِ پَر پَرم 

..................... رفته سَفر اصغـرم 

وای اگر کودکی ، شیرین زبانی کند

یا که اگر شکوفه،  عَطر فِشانی کند

بِخونِ سُرخت رباب ، درکِ معانی کند

تو را ببینم آن دَم 

.................... در آسمان اَختـَـرم

تشنه گُلِ پَر پَرم

.................... رفته سَفر اصغـرم

وای حُسین حُسینم ، ذِکر لَبم شَبانـه

ناله کنم از جِگر ، گهواره شُد بهانـه

خوانم به نَزد زینب ، ناله یِ مادرانـه

زینَبـیَـم اَز اَزل

..................... بهانه شُد اصغـرم

تشنه گُلِ پَر پَرم

 ................... رفته سَفر اصغـرم

شیرخواره را (حبیب)، نموده گرتوسّل

حاجت روایش کند ، باشد اگر توکـّـل

اصغر رسانَدَش بر ،  قُلّه هایِ  تکامل

گیرم  دامَنش  را  

...................... پیـرو این رَهبــرم

تشنه گُلِ پَر پَرم 

....................... رفته سَفر اصغرم

.............حبیب رضائی رازلیقی