پرواز از ویرانه

بنام خدا

[پرواز ازویرانه]

به خرابه خفته خسته ، ماهِ پاره ام رقیه

زچه روخموش گشته،تک ستاره ام رقیه

پرواز کردی امشب ،  مثال یک پــرنده 

فدای اون نگاهت ، زینب ازتو دل نکنده

گشتی جدا ز عمه  ،  بابا شده بهانــه

شدی فدای عشقت ، به ضرب تازیانـه

چه شنیده ای زبابا، گشته دلت هوایی

مرو شبیه مادر ، امان ازاین جدایـــی

همره من تو بودی  ، نازِدانـهٔ حسیـنی

ای نشانهٔ برادر ،  که مرا تو نورعینـی

شایدکه در خرابه ،  آمده خوابت اکبـر

یاکه عمو رسانده ، آبی برای اصغـــر

دل از همه بریدی، ماندی دراین ویرانـه؟

اما بدان که عمه ، می آید این کاشانــه

به بابای شهیدت ، قولی بداده ام مـن

کنارت آیم .اینجا ، گوهر نهاده ام مـن

بارفتن تو عمه ،  پیش حسین شرمنـده

سوزد زهجران تو ،  دل ازغمت آکنـده

سه ساله حسینم ، که  ابروهات کمانه

بخواب درخواب ناز،  کنم موهاتو شانه

ازسه بهار عمرت ، کشیده ای فقط رنج

همیشه در خرابه ، نهاده میشود گـــنج

پیچیده با دست تو ، طومار کاخ یـــزید

گریه های شبانه ت، بساط ظلم وبرچید

کرم نما [حبیبت] ، خریده گوشــواره

باسر دویدن از او، ازتو به یـــک اشاره

                   ومن ا.... توفیق

                    حبیب رضایی رازلیقی