گیتمه زهرا

" گیتمه زهرا "

غمسرا اولوب  غملی خانه میز
ظلمیدن یانوب    آشیانه میز

عمری آز 
             نو گل
                      آل طاها

قویما بی
            کس منی  
                       گیتمه زهرا

اود دوتان قاپی صبریمی جالور
درده سینه می   میخ در سالور
یاورٍ  علی   کوثر نبی
گیتمه فاطمه     زینبیم قالور

 باری سن 
              حیدری
                      گوزدن آتما
قویما بی
             کس منی
                      گیتمه زهرا

تزیدی فاطمه    دنیادان دویان
یالوارور علی   آچ گوزون اویان
ای فداییٍ    رنج مرتضی
یاره سینه ده   گیزلین آغلیان

 سندن 
          سورا ویران
                      اولسون دنیا
قویما بی 
            کس منی
                      گیتمه زهرا 

حبیب رضائی رازلیقی
________________________
ترجمه
" نرو زهرا
غمسرا شده  خانه غمناکمان
آشیانمان به اتش ظلم سوخته

عمرت کم بود
                 نوگل
                          آل طاها
نگذار 
      بی کس مرا
                         نرو زهرا

این در سوخته  بی طاقتم میکند
میخ در سینه ام را بدرد میاورد
یاور علی   کوثر نبی
نرو فاطمه. زینبم بی مادر میشه

لااقل 
        حیدر از
                   چشم تو نیافتد
نگذار 
      بی کس مرا
                         نرو زهرا

فاطمه زوده که  از دنیا سیر ببشی
علی التماست میکنه بیدارشو
ای فدایی رنج های مرتضی
باسینه ی زخمی بی صدا می گریستی

بعد از تو 
          ویران بشه
                        این دنیا
نگذار 
      بی کس مرا
                         نرو زهرا

جمعه شد

"جمعه شد" 
. 
/ای شهریار عاشقان/
/از چشم ما هستی نهان/
/جمعه شده وقت اذان/
/جا مانده دل، درجمکران/
. 
//ظهور نزدیک است//
. 
قالب:  سروش
شعر: حبیب رضائی رازلیقی

سروش آذری

سروش آذری

 

/هر یرده قرا پرچمی گوردوم  قاریشاردیم/
/هر مشکولوم اولسیدی سنیله دانشاردیم/
/اولسیدی گلایمده کوسوب تِز باریشاردیم/
//قربان سنه جانیم یارالی//

 

قالب سروش

 

حبیب رضائی رازلیقی

سحر نشد

         "سحرنشد"
.
با من دراین زمانه کسی همسفر نشد
رفتم کنارِ چشمه  لبِ تشنه تَر نشد
.
افتاده ام به دامِ بلاهایِ عاشقی
دردا دلم رهایِ ازاین دردِ سر نشد
.
یاری کند هزار تهمتن اگر مرا
راهِ عبورِ قافله ام بی خطر نشد
.
آمد دلم به درد  از این تیره گیِ شب
از دیده خون فشاندم و اما سحر نشد
.
حسرت به دل نشسته به امیدِ دیدنش
چشمم سفید گشته ز ِیارم خبر نشد
.
کالای من همیشه به بازار جور بود
سودایِ من همیشه چرا بی ضرر نشد؟
.
دستانِ بیشمار نوازش کند مرا
اما یکی به گرمیِ دستِ پدر نشد
.
شیرین و تلخ میگذرد زندگی"حبیب"
عمرت رسد به آخر و شیرین اگر نشد
.
شعر: حبیب رضائی رازلیقی
       

یا حسین ع فرماندهی

.
"یاحسین فرماندهی"
.
.
گردِ شمعِ عشق سوزانِ تو را پروانه ایم
یا حسین فرماندهی
بچه های هیئتیم، از عشقِ تو دیوانه ایم
یا حسین فرماندهی
.

آسمانِ عاشقی را  عاشقانه پر زنیم
یک نظر آقا که سائل بر درِاین خانه ایم
یا حسین فرماندهی
.

شهریار قلب ما ای نورِ چشم فاطمه
جملگی سربازِ تو با غیرِ تو بیگانه ایم
یا حسین فرماندهی
.

باهمین سربندِ یا زهرا که بر سر بسته ایم
حمله ور بر خط دشمن لشکری مردانه ایم
یا حسین فرماندهی
.

چون شنیده گوش مان آوای هل من ناصرت
یا حسینِ فاطمه در حمله ها جانانه ایم
یا حسین فرماندهی
.

گر حبیبت دست خالی باشد امّا آمده
مقصد ما کربلا رو سویِ این پایانه ایم
یا حسین فرماند

.
شعر:  حبیب رضائی رازلیقی
.
پ _  ن
بعرض عزیزان میرسانم که عملیات طریق القدس
که منجر به آزاد سازی شهر بستان گردید
با رمز "یا حسین فرماندهی" آغاز شد
.
.
  

عاقبت رفت

"عاقبت رفت" 

حالِ بیمار دلم را دیدو رفت
آتشی افروخت و خندیدو رفت

. 

جاده نا اَمن و پر از گرگ و پلنگ
"راه کج بودُ " ولی پیچیدو رفت

. 

هر پلی را که گذر کردو شکست
تخم کین پشتِ سرش پاشیدو رفت

. 

گفتم از سوختنم بر تو چه سود
رنجِ من دید و ولی رنجید و رفت

. 

رفت و پنهان شده در پشتِ غبار
راه مقصد رو کجا؟ پرسیدو رفت

. 

شیشه ی نازکِ قلبم رو شکست
بر تنش رختِ جفا پوشیدو رفت

. 

حبیب رضائی رازلیقی

. 

رفت

.
"رفت" 
. 
حال بیمار دلم را دید و رفت/
آتشی افروخت و خندید و رفت/
بر تنش رختِ جفا پوشید و رفت/
راه کج بود و ولی پیچید و رفت/
عاقبت رفت//
. 
قالب شعر سروش

جهان را چه شد؟

"جهان را چه شد" 
. 
خداوند عالم، جهان را چه شد 
دراین آسمان اَختران را چه شد؟ 
. 
صدایِ همه ساز ها نی شده
نوایِ خوش بلبلان را چه شد؟ 
. 
چرا تیز و بُرّان شده دشنه ها
صفایِ دل دوستان را چه شد؟ 
. 
چرا نورِ خورشید کمتر شده
رخِ آبی آسمان را چه شد؟ 
. 
چرا صورتِ یار پوشیده است
شکر خنده یِ دلبران را چه شد؟ 
. 
دبستان شده ساکت و سوت کور
صفِ  شادیِ کودکان را چه شد؟ 
. 
نمادِ محبت شده فاصله
به شب قصه یِ مادران را چه شد؟ 
ـ
درختان همه گورِ خود کنده اند
بهار آمده بوستان را چه شد؟ 
. 
"حبیبان" شده پاک از خاطره
بگو صورتِ مهربان را چه شد؟ 
. 
شعر: حبیب رضائی رازلیقی
  .  

کربلا خواهم حسین ع

"کربلا خواهم حسین"
.
بی زیارت جسمِ بی جانم حسین
بی تو بیمارم، پریشانم حسین   
.
می شمارم لحظه ها را تا شوَم ـ
همسفر همراهِ  یارانم حسین
.
سرفرازم کن به حقِّ فاطمه 
از جدایی ها گریزانم حسین 
.
این بلا را از سرِ ما کم بکن
اربعین تا کربلا خوانم حسین
.
حال و روزم را ببین اربابِ من
راه شد سد، نیست امکانم حسین
.
شد اگر آزرده از ما خاطرت
عُذر می خواهم، پشیمانم حسین 
.
هرچه بودم، هرچه هستم، عاشقم
سینه ام پر درد و درمانم حسین 
.
شهریارم، مقتدایم، کن نظر
حالِ زارم، چشمِ گریانم حسین
.
واقفم، لایق نبوده خدمتم
دائماً در فکر جبرانم حسین
.
اربعین رختِ عزا پوشَد "حبیب"
پا برهنه بر مغیلانم حسین 
.
شعر : حبیب رضائی رازلیقی

اسرائیل رژیم آدم کش

"اسرائیل رژیم کودک کُش"
.
درسیرتِ مردان نبوَد کشتنِ طفلان
انسان نتواند بکُشد کودکِ انسان
.
دستت شده آلوده به خون، ننگِ جهانی
غرقِ لجنی، ای که تو خویت شده حیوان
.
از کشتنِ چند کودک و زن، مستِ غروری
درّنده تر از دیو و دَدی، نطفه یِ شیطان
.
وحشت زده از نعره ی تو کودک غز‌ّه
نَسلت به فنا میدهد آن طفلِ هراسان
.
چون قلب یتیمان شکَند، گنبد آهن
ای قدرتِ پوشالیِ تو گشتهِ نمایان
.
فرمانده ی لشکر  شده سردار دل ما
از هیبت او چشم جهانی شده حیران
.
میخوانم ازآن چهره ی وحشت زده ی تو
ترسیده ای از قاسم و یارانِ فراوان
.
باید که بخوانی غزلِ رفتنِ خود را
مرگت شده نزدیک بوَد وعده یِ قرآن
.
دورانِ بزن در رو به اتمام رسیده 
نابود شود ظلمِ تو با موشکِ ایران
.
.
شعر:حبیب رضائی رازلیقی
.
پ ـ ن
تقدیم به شهدای غزّه در جنگ دوازده روزه
.