( پرسپولیس قهرمان )
تک ستاره، شیرسرخِ بی اَمانم
سرخ جامه، همچو ماهِ آسمانم
من مدالِ زرنشانم کشورم را
بی بدیلم، بی نظیرم، قهرمانم
چون پلنگی برحریفانم بتازم
تور هر دروازه ای را گل نشانم
مقتدایی چون علی دارم به میدان
پوریایی مکتب هستم ، پهلوانم
آسمان با بازی من رنگِ خون شد
بر حریفان همچو تیری در کمانم
ریشه در تاریخ دارم، پرسپولیسم
افتخاراتم نه ایران، درجهانم
ای بنازم بر کلانی سر طلایی
با علی پروین به دنیا جاودانم
شیرهایی چون علی دایی به حمله
سرو قامت این چنینَم، آنچنانم
در دفاعم کوهِ غیرت باقری شد
وصفِ او نتوان نوشت، قاصر زیانم
در فرانسه تورِ اِمریکا هدف شد
وان فرارِ مهدوی کی یا جوانم
زاید آن گلهایِ هَتریکش به کامم
شهد شیرینِ عسل داده نشانم
با برانکو جام جم سر برده ایم ما
جامهای قهرمانی، تو أمانم
خون جگر گشتیم ما از هجرِ هادی
پُر نشـد جایِ یـَلِ مازنـدرانـم
گر که پوشیدی جوان این پیرَهن را
پاس داری کن بهایش را بدانم
شاعر : حبیب رضائی رازلیقی
- ۹۸/۰۳/۱۱